The Silver Lining Catcher
July 9, 2021
Nicole Senson
Who are the Mangyan?
Chances are, your destination is Google in order to seek answers, though, take a second to ask yourself: do you want the typical fast facts? Whether it is a yes or a no, all you get is: the Mangyan consist of eight indigenous groups in Mindoro, Luzon - and that is nowhere near half of the story.
Indeed, no one knows the Mangyan better than the people themselves. It is time to let her answer our question.
From the Iraya tribe, a pair of parents raised Rosebell, a 19-year old student, to always dream big no matter the circumstances. While education paves a way for big dreams, it wrongfully takes a form of privilege and for Rosebell, education is a sacrifice.
Residing in a remote area, a part of the Mangyan youth remains away from their families and lives on school grounds for the entire school year. It is a hefty price in exchange for education. Nonetheless, Rosebell views it as a life-changing decision.
While chores and farming in the mountains paint a picture of her day-to-day life, the young woman sets her eyes on becoming an English high-school teacher. Dedicated to the following generations of the Mangyan youth, she aims to replicate the way in which education changed her life: the way it allowed her to reshape negativity into something new.
On a heavier note, like a fingerprint, our episodes of struggle are different from one another.
For Rosebell, her darkest times were, “The days where you have nothing at all, but as they say, life is hard, when you can’t make a living and you have nothing to eat.” And at Rosebell’s breaking point, surrendering her dreams sounded sensible.
However, like the strong woman she is, Rosebell transformed her breaking point into her turning point. Through the mere access to education, she reshaped her negativity into an open mind that states, “Oh, I can do this, I can achieve it with prayer and the kindness of others.” Apart from prayer and kindness, her family is also her driving force. Distance had nothing on the Dela Cruz family, she cannot recall a single minute where she could not feel the support from her parents-- that kept her going.
When asked if she would trade her life in for one in the city, Rosebell refused in a heartbeat. Such refusal stems from focusing on the silver lining she has found: a simple, quiet lifestyle in a place where her happiness started and where it continues to lay, amidst the challenges that life brings.
Ultimately, Rosebell chooses to withstand sacrifice and hardship because, “Here, where I live, it’s simple with no chaos and it’s my parents’ dream to have us complete our education and to eat well.”
And that is who the Mangyan are - dreamers who always look for a silver lining.
Support Mangyan students like Rosebell!
To subscribe, click here.
To donate more than 100 php, click here.
If you would like to donate in-kind, kindly email us at connect@adversityarchive.com
To sponsor the college education of a Mangyan student for 30,000php/year, click here.
Tagasalo ng Magandang Panig
July 9, 2021
Nicole Senson
Translated by Happy Ruth Pamintuan Jara
Sino ang mga Mangyan?
Malamang ay pupuntahan mo ang Google para malaman ang sagot, pero, huminto ka ng sandali at itanong ang iyong sarili: gusto mo ba ang tipikal na madali at simpleng sagot? Maging ang sagot mo ay oo o hindi, ang makukuha mo lamang at: ang mga Mangyan ay binubuo ng walong katutubong grupo sa Mindoro, Luzon - at ito ay hindi lalapit sa kalahati ng kwento.
Sa katunayan, walang nakakaalam sa mga Mangyan higit pa sa mag Mangyan mismo. Panahon na upang sagutin niya ang ating mga tanong.
Mula sa tribo ng Iraya, may isang 19-taong gulang na mag-aaral na nagngangalang Rosebell. Siya ay pinalaki ng kanyang mga magulang na managinip ng malaki, kahit ano man ang mangyari. Habang ang edukasyon ay nagbibigay daan para sa mga malaking pangarap, kumukuha ito ng isang uri ng pribilehiyo at para kay Rosebell, ang edukasyon ay isang sakripisyo.
Nakatira sa isang liblib na lugar, ang isang bahagi ng kabataan ng Mangyan ay nananatiling malayo sa kanilang mga pamilya at nakatira sa mga bakuran ng paaralan sa buong taon ng pag-aaral. Isa itong mabigat na presyo na kapalit ng edukasyon, gayunpaman, sa mga mata ni Rosebell, ito ay isang desisyon na magbabago ang kanyang buhay.
Habang mga gawaing bahay at pagsasaka sa mga bundok ay naglalarawan ng kanyang pang-araw-araw na buhay, ang dalaga ay nakatingin sa kanyang pagiging isang guro ng Ingles sa high school. Nakatuon sa mga sumusunod na henerasyon ng mga Mangyan, inaasahan ni Rosebell na gayahin ang paraan kung paano binago ng edukasyon ang kanyang buhay: ang paraan na pinayagan siyang baguhin ang negatibo para maging isang bagong bagay.
Sa isang mas mabibigat na tala, tulad ng isang bakas ng daliri, ang aming mga yugto ng pakikibaka ay magkaiba sa isa’t-isa.
Para kay Rosebell, ang pinaka-madilim niyang mga pinag danaan ay yung “mga araw na talagang walang wala na talaga, mahirap ang buhay, lalo na kapag hindi ka makapag trabaho at wala kang makain.” At, sa punto na ito sa buhay ni Rosebell, parang makatwiran ang pagsuko ng kanyang pangarap.
Gayunpaman,dahil siya ay isang malakas na babae, binago ni Rosebell ang anyo ng kanyang pinakamahirap na pinagdaanan at ginawa itong punto ng pagbabago. Sa pamamagitan lamang ng edukasyon, binago niya ang kanyang negatibo sa isang bukas na isip na nagsasaad, “Kayo ko ito. Kaya kong abutin ang ano man sa tulong ng pagdarasal at ang kabaitan ng mga tao.” Maliban sa pagdarasal at kagandahan ng loob, ang pamilya niya ang tumutulong sa kanya na hindi bumigay. Ang distansya ay wala sa pamilya Dela Cruz. Hindi maalala ni Rosebell ang isang minuto na dumaan na hindi niya nararamdaman ang suporta ng kanyang mga magulang -- at tumulong iyon sa kanya na magpatuloy.
Noong tinanong siya kung gusto niyang pagpalitan ang kanyang buhay ngayon para sa buhay sa lungsod, madaling humindi si Rosebell. Ang nasabing pagtanggi ay nagmumula sa pagpapanatili ng magandang panig na natagpuan niya: isang simple at tahimik na pamumuhay sa isang lugar kung saan nagsimula ang kanyang kaligayahan, at kung saan nananatili pa rin hanggang ngayon, sa gitna ng mga hamon na dinadala ng buhay.
At upang tapusin ito, pinipili ni Rosebell na makatiis ng sakripisyo at paghihirap dahil, "Dito, kung saan ako nakatira, simple lang na walang kaguluhan, at pangarap ng aking mga magulang na makumpleto namin ang aming pag-aaral at kumain ng maayos."
At ito ang Mangyan - mga nangangarap na laging naghahanap ng magandang panig sa buhay.
Upang mag-subscribe, click here.
Upang magbigay ng mahigit pa sa 100 php, click here.
Para sa mga in-kind donasyon, mag email po sa connect@adversityarchive.com
Upang i-sponsor ang kolehiyo ng isang mag-aaral na Mangyan sa halagang 30,000php, click here.