Habang ang karamihan ng mga susunod na henerasyong magsasaka iniiwan ang lalawigan at ang buhay ng isang magsasaka  at umaasa na makahanap ng trabaho sa lungsod na mayroong mas mataas na sweldo, nanumpa si Ernie na gamitin ang edukasyon niya sa Agrikultura bilang isang paraan  para sa anoman, kahit man lamang na  ito ay maging kapaki-pakinabang sa kaniyang kapwa magsasaka.  “Pangarap ko talaga maging agriculturist po para naman po matulungan ko po yung ibang mga magsasaka dito sa amin, para mapaunlad pa nila ang kanilang kaalaman sa bukid, ganun po.” Ang pangarap ni Ernie ay hindi lang para sa sarili niya o para sa pamilya niya lamang kundi ito ay isang pangarap na ibinabahagi niya para sa kaniyang pamayanan. Nang masaksihan at naranasan ni Ernie ang paghihirap at pakikibaka ng isang magsasaka sa bansa natin, ito ay ginagawa niyang layunin ng buhay niya, na maiangat ang iba pang mga magsasaka, ang ating mga bayani na di kinikilala. Umaasa siya  na balang araw, ang mga magsasakang  tulad niya ay di na muli mararanasan ang mga kahirapan at laban na kailangan ilusong  ng mga magsasaka sa panahon ngayon. Tulad ng kung paano binigyan ng For Our Farmers ng tools si Ernie, ang mahabaging puso ni Ernie ang tumutulak sa kaniya na ibalik sa pamayanan ang mga pagpapala  na ibinigay sa kanya at hangarin niyang  mabuhay para sa iba.

Ipinagmamalaki ni Luisa ang mga nagawa ni Ernie at ang tiyaga niya. Ang mga taon ng paghihirap at pakikibaka ay nasusulit kapag nakikita ng isang ina na  magtagumpay ang kanilang anak sa kanilang mga pagsisikap at layunin. “Siyempre naman, natutuwa po ako sa kanya (Ernie) dahil sinusundan niya po ang yapak ko pero mas ikinatutuwa ko pa bilang isang ina na makita ang kanyang anak na makapagtapos ng pag-aaral. Kaya hiling ko lang sa kanya na pagbutihin niya ang kanyang pag-aaral at huwag sayangin ang oportunidad na binigay sa kanya.”